W przypadku Memento odpowiedź jest bardzo łatwa - nie da się stworzyć filmu, który w 100% przekazał by, jak czuje się osoba cierpiąca na zanik pamięci krótkotrwałej, ale najlepszym sposobem, by widzowie mogli choć w przybliżeniu poczuć się jak osoba pamiętająca tylko ostatnie parę minut jest pokazanie filmu od końca, tak by widzowie również w danym momencie pamiętali tylko kilka ostatnich minut (tj. od początku danej sekwencji scen). Od sposobu postrzegania świata przez głównego bohatera różni się to o tyle, że my wiemy, jak wydarzenia potoczyły się dalej; natomiast co do przeszłości wiemy z dobrym przybliżeniem tyle co Leonard - ostatnie parę minut, plus wytłumaczona historia życia do napadu, plus te notatki które akurat w ciągu danych paru minut Leonard zobaczył. Jest to więc po prostu pomysł na, idące dalej niż zwykle, nakręcenie filmu z perspektywy danego bohatera, pokazujące jego sytuację lepiej niż tylko nakręcenie filmu i wytłumaczenie że "on się tak zachowuje bo ma taką przypadłość".

W przypadku Śledząc osobiście nie wydaje mi się, by było jakiekolwiek głębsze uzasadnienie, niż że "tak będzie fajniej". Ale Śledząc to film prawie że amatorski i bardziej w tych kategoriach powinien być oceniany. Po prostu widać że Nolan od początku czuł pociąg do achronologicznego tworzenia fabuły, w pierwszym amatorskim filmie wykorzystał więc ten pomysł - nieźle, choć trochę na siłę - a później już w Memento i Prestiżu wprowadził to rozwiązanie w taki sposób, by faktycznie tworzyło "wartość dodaną", a zwłaszcza w Memento jedną z podstawowych cech tego filmu.

Dzięki. Teraz robię sobie dla jednej strony internetowej przegląd filmów Nolana i obejrzałem ostatnio Śledząc i Memento i nurtował mnie powód dla którego te filmy zostały tak, a nie inaczej nakręcone :). Wiem, że dzięki temu jest ciekawiej i bardziej wymagająco, ale podejrzewałem jakiegoś fabularnego wytłumaczenie takiej konwencji. W przypadku Memento, faktycznie trudniej znaleźć lepsze rozwiązanie na opowiadanie historii o kimś takim jak Leonard, a Śledząc, cóż... ciekawie chociaż ciut pretensjonalnie.